Kalme dag. We laten de jongens liggen en gaan zelf een rondje hollen Althans dat is de bedoeling. Paul loopt Ross Cemetery; Ted kom niet verder dan Lillian St en keert terug met een weerbarstige kuit. Maar niet meer lopen deze vakantie.
Na ontbijt en douchen hangen de jongens nog steeds in pyjama rond en gaan wij op de fiets naar Moss Street Market. Dat fietsen is wat. Of eigenlijk: die fietsen zijn wat. of eigenlijk: die fietsen zij niets. Sportfietsen die volgens ons te klein zijn. Dat de wegen hier wat stijgen en dalen, is niet zo erg als je tenminste gewoon kracht kunt zetten bij het trappen, maar dat lukt niet met je knieen in je nek! Wat zullen de Canadezen lekker comfortabel rechtop op onze fietsen gefietst hebben! Nou, dat hebben ze ons ook wel laten weten.
Maar goed, Moss Market dus. We waren een beetje laat, dus misschien waren er al kramen opgeruimd. Geen Fry brood gezien, bijvoorbeeld. Maar toch wat lekkers gekocht: brood, eieren, tomaatjes, stukje Bleu Claire kaas en humus in drie smaken van Bean Boy: Curry Current (kerrie met bessen, beetje zoetig), Sweet Chili Lime (fris) en Bean Boy Jazz (spicy black beans); allemaal erg lekker! En alles natuurlijk home grown of homemade en organisch. Ze zijn hier erg bezig met organische teelt en hechten ook veel waarde aan locally grown, brewed en produced. Er wordt vaak vermeld dat een product 'van het eiland is'.
Het plan was al om een keer naar Butchart Gardens te gaan, topattractie van Vancouver Island. Maar ja best duur (90 dollar) en misschien wat tuttig (mooi aangelegde tuinen.. is dat niet een beetje te eh... Keukenhof? Sokken in sandalen? Gestreken korte broeken?). Op zaterdag is er vuuwerk en dat moest wat wezen. Dus vooruit, eind van de middag weg, daar eten en blijven voor het vuurwerk was het plan. En weet je? Het was leuk!
Ja, erg gecultiveerd, deze tuinen die op initiatief van Jenny Butchart zijn aangelegd in de afgegraven kalksteengroeve van haar man. Erg kleurig, verzorgd, smaakvol. En erg veel Aziaten.., maar daar heeft Jenny niets mee te maken.
We hebben ons geod vermaakt met het rondje langs de 'Sunken gardens', de rozentuin, de Japanse tuin, de italiaanse tuin, de vele prachtige dahlia's en andere bloemen, zoals de Osteospermum hierboven (Spaanse of Kaapse margriet of veldster).
En ondertussen werden er kenelijk vanaf 4 uur al dekens neergelegd (zoals Nederlanders in de Mediterrannee handdoeken neerleggen op strandstoelen) op de weide waar het vuurwerk aanschouwd zou gaan worden. Eind van de dag zagen we gezinnen met enorme koelboxen arriveren en we hadden al gezien dat er speciale jaarabonnementen alleen voor het vuurwerk bestaan. Ok, na het eten eerst verkleden bij de auto; lange broeken en jacks aan, toen langs de giftshop voor wat zaden en de onvermijdelijke magneten (van Butchart Gardens met een kolibri, maar ja die hadden we alleen maar in de tuin van Lhasa en Jeff gezien... Gelukkig bleek er buiten de winkel een in de hanging baskets bezig te zijn, dus die aanschaf was ook weer gerechtvaardigd ;-))
En ondertussen was het veld al bezig goed vol te raken toen we om half negen arriveerden. Hoe dan ook, het was het wachten tot - klokslag half tien echt waard. Op klassieke muziek (de vuurvogel?) werd een schitterend spectakel vertoond. Vuurwerk mooi afgestemd op de muziek, prachtige fonteinen in alle kleuren. En grappige 'lopende' pauken en gekleurde instrumenten.
Echt 'oh' en 'ah'!
Dat we nu in donker langs Victoria kwamen, gaf ons meteen de gelegenheid om het verlichte Parliament Building te bekijken. Tja, vinden we dit nou mooi?
Ik mis nog net de coca cola auto op de laatste foto :-)
BeantwoordenVerwijderen